"Moje rany"

Popołudniowa wojna

na skraju mojego podwórka.

A pośród niego ojczym jak z dawnych lat,

dumnie dzierży odłamkowy,

na sobie ciuch spalony,

to jego najukochańsze

walory.

Szarpie swą rodzinę

gdyż stąpnął na minę,

zamienił w piekło tę cudowną

chwilę.

Rodzicielko.

z nieba ześlij mi odpowiedź

dlaczego moja rodzina cierpi

przez tego

żołnierza?

Dlaczego poślubiłaś,

a potem zdradziłaś?

Dlaczego urodziłaś

przyszłego ojcobójcę?

Dlaczego zabrudziłaś

szatę mojej niewinności,

kiedy oczekiwałem innej

przyszłości?

Tak wiele pytań, a Ty nie potrafisz mi odpowiedzieć

z jakiego powodu nadal obwiniam Twoje grzechy z przeszłości

dające mnie w wyobrażeniach tak wiele złych możliwości,

gdyż dobrze wiem, że to nie męka, a lekcja,

lekcja życia - pobłażliwie szukam przed nią ukrycia.

Rana rozpostarta

czerwień dominuje.